Lubisz moją stronę?
Wyraź to !

Samodzielne zrób "przepis"

strona 2 z 7

strona 1: zdejmowanie miary   •   rysowanie formy   •   obliczanie oczek i rzędów roboty
strona 2: rozpoczynanie roboty   •   formowanie brzegów dzianiny
strona 3: wyrabianie pachy   •   wyrabianie ramienia   •   wyrabianie dekoltu
strona 4: wyrabianie główki rękawa   •   rękaw wszywany   •   rękaw raglanowy   •   rękaw kimonowy.
strona 5: dekolty   •   kołnierze   •   zapięcia.
strona 6: kieszenie   •   zaszewki   •   zszywanie
strona 7: Przeliczanie opisu do własnej próbki

Rozpoczynanie roboty

Gdy mamy gotowe wykroje i obliczenia oczek i rzędów możemy zacząć naszą robótkę.

Oczywiście zaczynamy od nabierania oczek, trzeba wybrać odpowiednią metodę do naszego wyrobu. Jeśli dolny brzeg ma być super rozciągliwy, to i nabieranie oczek musi być elastyczne.

Najczęściej właśnie swetry zaczyna się od dolnego brzegu, i najczęściej od ściągacza, który robi się drutami o numer cieńszymi od tych, których będziemy używać dla reszty robótki.

Popularnym splotem ściągaczowym jest tzw. ścieg rowkowy.

Aby otrzymać ściągacz ścisły, mało elastyczny, nie rozciągający się, można stosować na zmianę oczka prawe i lewe brane od tyłu, tzw. oczka przekręcone.

Ściągacz patentowy (angielski)

Jest to ściągacz ozdobny, często używany w dziewiarstwie. Nabrać na druty parzystą liczbę oczek i przerabiać:
Rząd 1 - 1 o. brzeg., *1 o. prawe, 1 narzut na prawo, 1 o. zdjąć bez przerobienia*, 1 o. brzeg.;
Rząd 2 - 1 o. brzeg., *oczko nie przerobione z poprzedniego rzędu przerobić razem z narzutem na prawo (drut wkłuć w środek oczek nie przerobionego, kierując drut od strony lewej na prawą, czyli najpierw w narzut potem w oczko i przerobić razem na prawo), 1 narzut na prawo, 1 o. przerobione w poprzednim rzędzie zdjąć nie przerobione*, 1 o. brzeg.
Powtarzać stale rząd 2.

Wysokość ściągacza zależy od naszego projektu.

Jeśli ściągacz i całą robótkę robimy tymi samymi drutami, to należy po zakończeniu ściągacza dodać kilka oczek w równych odstępach, aby robótka się nam nie zwęziła.
Liczbę oczek jaką trzeba dodać należy ustalić przez wykonanie próbek, pomiarów i przeliczeń zarówno dla ściegu zasadniczego jak i dla ściągacza.
Zatem żeby ułatwić sobie pracę lepiej użyć na ściągacz cieńszych drutów i nabrać liczbę oczek wyliczoną dla dolnego brzegu swetra. Taki ściągacz będzie węższy od reszty robótki, ale i rozciągliwy, więc dopasuje się do ciała.

Ściągaczem zaczynamy też dolną krawędź rękawów. Możemy też nim wykończyć brzegi dekoltu, kieszeni, kołnierzy itp.

Zamiast ściągacza można na dolnym brzegu swetra zrobić plisę.

Więcej plis

Plisa podwijana

Przy tej plisie oczka "pierwszego rzędu" zawieszono na oczkach wierzchniej części. Dało to widoczną, ciekawą linię łączenia warstw plisy.

Jeśli nie chcemy aby było widać miejsc łączenia złożonej plisy należy oczko z wierzchniej części z oczkiem z "pierwszego rzędu" przerobić razem jak 1 oczko w taki sposób, aby oczko wierzchniej części było na wierzchu.

Czytaj więcej na temat sczepiania warstw.

Nabieramy wyliczoną liczbę oczek i przerabiamy kilka rzędów (lub centymetrów) dżersejem prawym. Dla linii złożenia plisy wykonujemy 1 rząd oczek lewych po prawej stronie robótki. Dalej robimy taką samą ilość rzędów dżersejem prawym. Gdy obie części plisy będą takiej samej wysokości plisę podwijamy i łączymy, jak plisę podwójną ząbkowaną poniżej.

Plisa podwójna ząbkowana

Jest to plisa ozdobna. Po przerobieniu np. 8 rzędów dżersejem przerabiać:
Rząd x - *2 o. razem na prawo, 1 narzut*
Rząd x+1 - wszystkie oczka lewe, narzuty - również na lewo.
Następnie przerobić x rzędów dżersejem

nabierać oczka rzędu pierwszego na trzeci (najlepiej cieńszy) zapasowy drut (liczba nabranych oczek musi odpowiadać liczbie oczek rozpoczynających robotę).

Następnie - po złożeniu plisy na pół - przekładać po jednym oczku na zmianę z cienkiego i normalnego drutu.

Połączyć obie części jednym rzędem oczek. Pierwsze oczko rzędu pierwszego plisy łączy się w tym celu z pierwszym oczkiem będącym na drucie i przerabia oba oczka razem na prawo.

Takie łączenie prowadzi się na całej szerokości, otrzymując równą linię.
Po połączeniu plisy przystępuje się do dalszego wykonywania roboty wybranym splotem.

Wielkość ząbków może być różna:

Liczba oczek podzielna przez 4 + 2 o. brzeg.
Rząd 9 - 1 o. brzeg., *1 narzut, 2 o. razem na prawo, 2 o. razem na prawo od spodu, 1 narzut*, 1 o. brzeg.
Rząd 10 - oczka na lewo, a dwa leżące obok siebie narzuty przerobić: 1 o. lewe, 1 o. lewe przekręcone.

Liczba oczek podzielna przez 5 + 2 o. brzeg.
Rząd 9 - 1 o. brzeg., *1 narzut, 3 o. razem na prawo, 1 narzut*, 1 o. brzeg.
Rząd 10 - oczka na lewo, a dwa leżące obok siebie narzuty przerobić: 1 o. lewe, 1 o. lewe przekręcone.

Łatwiej nabrać oczka "pierwszego rzędu" jeśli nabraliśmy oczka metodą tymczasową.

Więcej plis

Plisa podwijana przyszywana

Taką plisę można robić na początku jak i na końcu robótki. Ważne by zrobić linię złożenia plisy, co znacząco ułatwia dalszą pracę.
Plisę złożyć i przypiąć, aby uniknąć przesunięcia się warstw.
Szyjemy ściegiem na okrętkę. Kierunek szycia jest dowolny.
Z brzegu chwytamy dwie nitki, w odpowiednim miejscu chwytamy tylko jedną nitkę oczka lewego. Dzięki temu po prawej stronie nie ma śladu szycia.
Sposób trzymania robótki dowolny.

Więcej plis

Plisy podwijane z dziurką

Plisa podwijana z dziurką poziomą

Najprostsza wersja, to plisa przyszywana, bo wystarczy fragment nie przyszyć (zabezpieczając początek i koniec szycia przed pruciem) i mamy dziurkę, przez którą wciągniemy gumkę.

Trudniejsza wersja, gdy nabieramy oczka tymczasowo, a potem (składając plisę) sczepiamy je z przerabianymi oczkami:
Czytaj więcej na temat sczepiania warstw.
Bo oczka, które stanowią szerokość dziurki nabieramy normalnie i dopiero po ich przerobieniu (w rz. 1) przerabiamy oczka tymczasowo nabrane.
Gdy będziemy sczepiać oczka tutaj będzie trzeba nabrać oczka z powietrza (taką samą ilość jak szerokość dziurki).

Plisa podwijana z dziurką pionową

Jeszcze prostsza w wykonaniu jest dziurka pionowa.
Jeśli będziemy robić w okrążeniach, wystarczy, że pierwsze rzędy zrobimy... w rzędach ;)
Jeśli całość będzie w rzędach, to przed podwinięciem i przyszyciem plisy, zszywamy brzegi wyrobu, oprócz tych kilku rzędów, które będą dziurką na gumkę (lub sznurek).

Więcej plis

Plisa podwijana wykonana techniką dwuwarstwową

Uwaga, plisa techniką dwuwarstwowej dzianiny, może być szersza od dżerseja prawego przed podwojeniem lub po redukcji o połowę liczby oczek. Aby szerokość dżerseja prawego (lub innego splotu) użytego przed lub po plisie była jednakowa z szerokością plisy należy zrobić próbki obliczeniowe, szerokie conajmniej na 10cm.
Np.: plisa szer. 10cm = 56 oczek, dżersej pr. szer 10 cm = 32 oczka.

Plisa robiona u dołu:
Po redukcji oczek o połowę mamy 28 oczek, należy zatem w pierwszym rzędzie dżerseja prawego, w równych odstępach dodać 4 oczka.

Plisa robiona u góry:
Przed dodaniem oczek na plisę mamy 32 oczka, aby zrobić plisę tej samej szerokości każde oczko przerabiamy 2 o. z 1 oczka, OPRÓCZ 4 oczek, które przerabiamy pojedynczy. Lub 4 razy robimy 2 oczka z 2 oczek razem.

Albo plisę wykonywać drutami o 0,5 lub 1 numer cieńszymi od tych, którymi będziemy wykonywać resztę robótki. Dla pewności zrobić próbki.

Plisy wykonane tą techniką mają od razu "podwinięte" boki, dzięki czemu mogą być używane przy wycięciach (tzw. rozpierdakach).

WAŻNE, z obu stron musi być zrobiona taka sama ilość rzędów, aby warstwy miały tą samą wysokość.

NA KOŃCU ROBÓTKI

Są to plisy robione na końcu robótki, a koniec ten może być zarówno na dole jak i na górze robótki.
W miejscu, gdzie ma być "szycie" plisy powiększamy liczbę oczek (wg wskazówek powyżej) i dalej przerabiamy techniką dwuwarstwowej dzianiny.
Przy powiększaniu liczby oczek robimy 2 o. z 1 oczka = 1 o. zwykłe i 1 o. przekręcone.
Oczko przekręcone może być w warstwie wierzchniej (widoczna linia) lub pod spodem (zdjęcie obok, niewidoczna linia łączenia).

Gdy dojdziemy do odpowiedniej wysokości rozdzielamy warstwy na osobne druty i zszywamy oczkiem.

NA POCZĄTKU ROBÓTKI
Nabieramy podwójną liczbę oczek i robimy dwuwarstwowo do pożądanej wysokości.
Dół plisy z każdej strony wygląda inaczej, przed redukcją oczek do pojedynczej warstwy zdecydować, która strona plisy będzie prawą stroną, i robić dalej zgodnie z tą decyzją.

Liczbę oczek redukujemy o połowę (lub o obliczoną ilość) w sposób widoczny (spodnie oczko zawieszamy na wierzchnim oczku) lub niewidoczny (2 o. razem a wierzchnie oczko na wierzchu).

Patrz też: włoskie I nabieranie oczek
Dzięki takiemu nabraniu oczek obie strony plisy będą takie same, brzeg będzie ładnie "złożony" nieco ząbkowany.
Patrz też: włoskie II nabieranie oczek
Złożenie plisy będzie zaokrąglone, jednakowe po obu stronach robótki.

Splot francuski

Innym sposobem zaczęcia robótki na drutach jest zastosowanie splotu karbowanego-francuskiego

Ryż pojedynczy

Albo ryż pojedynczy.

Więcej plis

Formowanie brzegów dzianiny

Aby uzyskać kształt brzegów zgodny z zaprojektowanym (lub posiadanym) wykrojem trzeba oczka odpowiednio dodawać lub ujmować.

Dla osób (bardzo) początkujących pomocne będzie rysowanie wykroju w jak największej skali, nawet w skali 1:1.
Przy takiej skali możemy często przykładać naszą pracę do wykroju i (nawet bez obliczeń) ustalać kiedy i ile oczek dodać lub ująć. Dobrze jest notować co robimy, aby przy wykonywaniu drugiego elementu (np.: tyłu) kierować się już notatkami, a nie wykrojem.

Dla osób średnio i zaawansowanych wystarczy rysowanie w skali 1:2 lub 1:4. I każdy wykrój można przeliczyć taką metodą, którą prezentuję przy główce rękawa.

Dodawanie oczek po bokach roboty.

Linia ukośna.

Tutaj w co 2 rzędzie dodałam 1 o., czyli zrobiłam:
rz. 1 - 1 o. brzegowe, 2 o. z 1 oczka, pozostałe oczka na prawo,
rz. 2 - oczka lewe.
Powtarzać te dwa rzędy.

Wyrabiając ukos stosuje się ujmowanie lub dodawanie oczek. Technika ujmowania oczek polega na tym, że w każdym ustalonym rzędzie (np.: w co 2 lub 4 rz.) roboty, idąc po linii ukosu, należy pierwsze i drugie oczko od brzegu przerobić razem lub jak wyżej, z 1 o. zrobić 2 o..
.

Linię skosu stosuje się m.in. przy wyrabianiu dekoltów w szpic, rękawa raglanowego i ukośnych kieszeni.

Ujmowanie i dodawanie oczek w tym samym rzędzie roboty.

Nabieramy dowolną lub odpowiednią liczbę oczek.
rz. 1 - o. brzeg., 2 o. razem, o. prawe oprócz ostatniego oczka, 1 narzut, 1 o. prawe;
rz. 2 - oczka i narzut na lewo.
Powtarzać te dwa oczka

Dodawanie większej liczby oczek w jednym rzędzie

Należy na końcu rzędu dobrać potrzebną liczbę oczek.
Przydatne przy wyrobach robionych w całości np.: w swetrze kimonowym

Kliny

Jeśli na wąskiej robótce z obu brzegów będziemy ujmować oczka (lub z obu brzegów dodawać) powstanie nam klin, przydatny do wykonania niektórych elementów dzianiny np.: główka rękawa raglanowego.

Klin podstawowy.

Nabrać na druty 3 o., a następnie dodawać kolejno po 1 o. z każdej strony roboty, po oczku brzegowym z prawej strony i przed oczkiem brzegowym - z lewej (zawsze po prawej stronie roboty w co drugim rzędzie). Po osiągnięciu odpowiedniej wysokości klina zamyka się go w jednym rzędzie.

Klin wydłużony.

Aby otrzymać ten rodzaj klina, należy dodawać oczka po bokach oczka środkowego, stanowiącego podstawę klina. Z lewej i prawej strony oczka środkowego, dodaje się oczka w co czwartym rzędzie roboty, po jej prawej stronie.

Klin kwadratowy, a właściwie romb.

Nabrać na druty 3 o.
Robić od rz. 1 (po lewej stronie robimy oczka lewe), do odpowiedniej wysokości, potem oczka zamykać jak w rz. 15, aż zostaną 3 o., które przerabia się jak jedno o.

- oczko brzegowe

- oczko prawe

- 2 oczka prawe razem na prawo

- 2 oczka prawe razem od spodu

- 2 oczka z jednego oczka

- 3 oczka razem (cyfra podaje liczbę oczek, które należy przerobić razem)